مدتی می شود که سه جلد از سفرنامه های آقای منصور ضابطیان را خواندم. 2 جلد از کتاب­ها، شرحی از سفر­های ایشان به کشور های مختلف است و یک جلد بنام برگ اضافی هم مربوط می ­شود به اتفاقات جالت توجه پیش آمده در سفرهای ایشان.

خواندن کتاب چندان زمان زیادی نمی­گیرد چراکه لحن نویسنده ساده هست و خودمانی. آدم اگر پای کتاب بنشیند براحتی با نویسنده همراه می­شود. تقریبا ایشان به اکثر کشور ها سفر کرده و نکته جالب توجه سفر های ایشان هم این هست که با ارتباط های اینترنتی که گرفته بوده دوستانی هم در کشور مقصد پیدا می کند و شرایط را برای آشنایی با کشور راحت تر می کند. البته در برخی از مواقع واقعا دل و جرات زیادی به خرج داده چون اکثر سفر ها را خودش برنامه ریزی کرده.

آدم با خواندن کتاب یک سری تجربه هم کسب می کند مثلا یافتن Youth Hostel ها که برای اقامت در سفر های خارجی مناسب هستند ولی در شرایط فعلی که سفر داخلی هم بسیار دشوار هست فکر کردن به سفر خارجی محال. البته خود نویسنده روی این مطلب تاکید می کند که سفر خارجی برای ایرانی ها تقریبا یک تجمل انگاشته می شود در حالی که می تواند نگاه تغییر کند و آدم به دنیا سفر کند و آدم ها و فرهنگ های مختلف را بشناسد.

البته می شود نقدی هم به این اندیشه وارد کرد چراکه سفر خارجی برای یک ایرانی خیلی سخته یعنی گرفتن ویزا و این بی ارزشی پول ملی و .

در مورد وضعیت فیزیکی کتاب هم باید بگم که فوق العاده سبک بود و آدم راحت می توانست مدت ها کتاب را در دستش بگیرد.


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها