در جست و جوی امر قدسی ترجمه ای از گفتگو های رامین جهانبگلو با دکتر سید حسین نصر است که از زبان انگلیسی به فارسی برگردانده شده است. در ترجمه احساس گنگی و سکته نکردم و خیلی روان مطالب را دنبال کردم به جز برخی موارد که بحث مقداری تخصصی شده بود. در کل کتاب خوش خوان بود و به صورت سطحی می شد اندیشه سید حسین نصر را درک کرد و برای مطالعه های بعدی مسیر درستی را انتخاب کرد با وجود اینکه فصولی با موضوعات مختلف کتاب را شکل داده است.
با این اوصاف کتاب برای هر علاقه مندی به فلسفه و علی الخصوص عرفان کتاب مناسبی هست و به احتمال زیاد مفید خواهد بود ولی در مورد اندیشه سید حسین نصر نمی شود به طور مطلق نظر داد چراکه اندیشه سید حسین نصر پاسخی است به پرسش های دیرینه ای همچون حقیقت چیست؟ یا سرشت حقیقی اشیا چیست؟ و پرسش های فلسفی پاسخ های بی نهایت دارند و هر کسی با پیشینه فکری که دارد نسبت به مسائل واکنش نشان می دهد و سید حسین نصر با داشتن پیشینه علمی یعنی تحصیل در هاروارد و تحصیل نزد اساتید حوزی از جمله علامه قزوینی یک پیشینه جامع دارد که با وجود حسنی که دارد و ایشان را با دو جهان مختلف غرب و شرق آشنا کرده به نظرم ایشان را دچار تضاد هم کرده چراکه واقعا این دو اندیشه یعنی غرب بر پایه علم گرایی هست و شرق بر پایه درک و شهود بنا شده است. در این میان دکتر نصر به نظرم توجه فراوانی به سنت اسلامی و شهودی آن پیدا کردند و مقداری از علم غربی فاصله گرفته اند و خود غرب را هم در کنار علمش به گوشه ای پرتاب کردند و پیوشته درصدد عیب یابی از آن هستند.
آقای جهانبیگلو در مورد مسائل بسیاری از جمله مدرنیته یا هنر با دکتر نصر صحبت کردند که در هر مورد می شود نظری را در مورد اندیشه های دکتر نصر مطرح کرد. به عنوان مثال ایشان دوران مدرنیته یا پست مدرن را دورانی تهی می دانند یا به عبارتی آن را در مقابل سنتی قرار می دهند که ارزشی فراتر برای آن قائل هستند. دکتر نصر دوران مدرن را دوران اضمحلال سنت می دانند و انسان این دوره را انسانی که از گذشته خودش به طور ناقص کنده شده به عبارتی کسی که هنوز عناصر گذشته در درونش هست ولی نمی تواند ارتباطی با آنها برقرار کند. برخی از افراد با این اندیشه مخالف هستند همچون کاسیرر یا هانس بلومبرگ که باید بیشتر در مورد آنها مطالعه کنم. البته آقای جهانبگلو چندان دکتر نصر را مقابل اندیشه افراد قرار نمی دهد (مگر در برخی موارد) و تنها به پرسیدن نظرات دکتر نصر اکتفا می کند یعنی از یک آقای جهانبگلو انتظار داشتم که دکتر نصر را مقابل برخی از اندیشمندان معاصر یا سده پیشین قرار بدهد تا مطالب روشن تر بشود به عبارتی کتاب ما را بیشتر با عمق نظرات سید حسین نصر آشنا می کرد. در کل به نظرم دکتر نصر یک اندیشمند مطلق گراست با وجود اینکه درصدد صحبت با ادیان دیگر هستند و البته باید کتاب بیشتری از ایشان بخوانم چراکه در این لحظه احساس می کنم اندیشه ایشان نمی تواند من را به تفکر وا دارد. نکته دیگری که به نظرم می رسد این هست که خود سید حسین نصر در میان تکثر گرایی و مطلق گرایی دچار سردرگمی هست یعنی نمی تواند با اعتقاد قلبی که به اسلام دارد به کلی آیین های دیگر را از صحنه خارج کند و تنها راه رسیدن به معرفت را اسلام معرفی کند.
درباره این سایت